15 marca w Sali Teatralnej Ośrodka Kultury w Będzinie odbył się finał Konkursu Poezji Studenckiej „Radość Życia”. Konkurs skierowany był głównie do seniorów – studentów Będzińskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku, a honorowym patronatem objął go prezydent Będzina Łukasz Komoniewski.

Na konkurs wpłynęło dziesięć zestawów wierszy, zarówno debiutantów, jak i już doświadczonych autorów. Mimo tremy i lekkiego zdenerwowania na przedstawienie swoich poezji zdecydowali się: Renata Korzeniecka, Elżbieta Krutow, Ilona Chwastek, Krystyna Kozakowska, Elżbieta Kuś, Wiesława Kociemba, Henryka Kuczkowska, Wanda Kusztyb, Maria Gwóźdź oraz Adam Samborski.

Jury w składzie: Wiktoria Stępień – reżyserka i instruktorka teatralna BUTW, Andrzej Noga – bibliotekarz Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Będzinie oraz dr Magdalena Boczkowska – krytyk literacki, adiunkt w Wyższej Szkole Humanitas w Sosnowcu, przyznało trzy równorzędne nagrody, które otrzymali: Elżbieta Krutow, Ilona Chwastek i Elżbieta Kuś. Dodatkowo dr Boczkowska przyznała specjalne wyróżnienie dla Renaty Korzenieckiej za swoisty poemat miłosny, czyli „Odezwę do nauczyciela języka angielskiego”.

Jury zgodnie przyznało, że poziom prac był bardzo wyrównany i trudno było wybrać tylko trzy osoby, każdy z uczestników zasłużył bowiem na wielkie brawa i słowa uznania. Koordynatorka BUTW Magdalena Szulc zapewnia, że w przyszłym roku z pewnością odbędzie się druga edycja konkursu, ponieważ seniorzy-studenci coraz chętniej sięgają po pióro, dając tym samym ujście swej niezwykłej pasji i ekspresji.

Spotkanie z poezją seniorów uświetnił występ Anny Bochenek-Sitko, której towarzyszyła córeczka Natalia i akompaniament Wojciecha Grzybka. Poniżej nagrodzone wiersze.

***

Sławię piękno człowieczej twarzy

I zieleni która jest święta

Sławię wody rozlane szeroko

I na ziemi wszystkie zwierzęta

Czuły dotyk przyjaznej dłoni

Taniec ogniska na palenisku

I Czas który jedną ręką podając

Drugą zaraz odbiera to wszystko

(Elżbieta Kuś)

„Gwiazdy”

Cicho

zza opłotków

jak cień

ptaka

Noc

rozwinęła swe czarne

skrzydła

Już pięknieją

Już się stroją

gwiazdy młode

stają

paradnie w kręgu

światła

brokatowych sukien

blade

od wzruszeń

wychylają się

i z namiętnością

otwierają swe

ramiona

tęskne i delikatne

by dotknąć

zimnej tafli

jeziora

i ciepłym tchnieniem

ogrzać

płatki

lilii wodnych

i w czar poezji

je zamienić

(Elżbieta Krutow)

„Szczęście”

Szczęście ma wymiar wieloraki

jest w ptaków śpiewie i uśmiechu

w dziecka kwileniu, uścisku dłoni

w łzie co pod powieką drga.

Gonimy za nim i złorzeczymy,

że nas omija, że innym sprzyja

a nie widzimy gdy cicho stanie

i rękę poda gdy ciężko jest.

Wystarczy jednak uśmiech za uśmiech

i dobre słowo na widok łez

a w duszy słodycz jakaś nastaje

i tęcza, chociaż dzień chmurny jest.

Szczęście to ducha stan nie kieszeni

cieszmy się życiem, bo ono raz

trosk, niepowodzeń nigdy nie braknie

cieszmy się dobrem, niechaj w nas trwa.

(Ilona Chwastek)