110. urodziny Teatr Śląski w Katowicach obchodzi „Weselem” wg Stanisława Wyspiańskiego. Uroczystości już w najbliższą sobotę, 7 października o godz. 19.00. Z tej okazji artystycznie dzieje się również przed zabytkową siedzibą najstarszej katowickiej sceny.

– To już nasza nowa tradycja, że ważne wydarzenia w Teatrze Śląskim im. St. Wyspiańskiego świętujemy nie tylko w budynku, ale także poza nim – wyjaśnia Aleksandra Czapla-Oslislo, rzeczniczka i kierowniczka literacka. – Przed wejściem na Dużą Scenę stały już m.in. instalacje Matyldy Sałajewskiej czy Kamila Kocurka, a także namiot z fotografią Zbigniewa Libery. Do wspólnego świętowania 110. urodzin Teatru zaprosiliśmy pochodzącego z Szopienic Sławomira Brzoskę, profesora sztuk plastycznych związanego z Uniwersytetem Artystycznym w Poznaniu oraz Akademią Sztuk Pięknych w Katowicach. Jego twórczość skupia się głównie na instalacjach przestrzennych, każdorazowo projektowanych dla danego miejsca. Taką pracę, przypominającą kurtynę bądź baldachim, zaproponował także dla nas – dodaje.

Wszyscy, którzy przechodzili przez katowicki Rynek, od poniedziałku mogli oglądać, jak artysta tka nową formę. Kolejna instalacja Sławomira Brzoski pojawi się także w foyer.

Natomiast spektakl, który zobaczymy na Dużej Scenie, jest współczesną adaptacją Radosława Rychcika, reżysera młodego, ale znanego i nagradzanego, laureata Paszportu Polityki 2014. Akcja „Wesela” dziejącego się tym razem w Belfaście, m.in. w irlandzkim pubie i w plenerach familokowych osiedli, jest próbą odpowiedzi na jedno z najważniejszych egzystencjalnych pytań: czy religia powinna stawać na drodze miłości i czy mieszane wyznaniowo małżeństwa mogą odmienić społeczeństwa? Czy o uczucia młodzi muszą walczyć z bronią w ręku? To aktualna sztuka o polityce, wykluczeniu, ale i tolerancji dzięki uczuciom ponad podziałami.

– W latach 70. XX wieku animozje miedzy Brytyjczykami i Irlandczykami, ale przede wszystkim katolikami i protestantami pochłaniały tysiące ofiar – mówi Aleksandra Czapla-Oslislo. – W 1974 roku grupa nowożeńców postanowiła stworzyć Północno-Irlandzkie Stowarzyszenie Małżeństw Mieszanych, niestety, czterdzieści lat później segregacja religijna w Irlandii nadal obejmuje ponad 90 procent osiedli, szkół, pubów, klubów sportowych i środowisk nauczycielskich. Jednak niektórzy obywatele Irlandii Północnej stale poszukują dróg pojednania, w urzędach odnotowano wzrost liczby małżeństw mieszanych wyznań i właśnie ten, tak aktualny problem miłości, wiary i tolerancji przybliżamy naszym widzom. „Wesele”, którego premiera odbyła się w ubiegłym roku, to jedna z naszych największych i najważniejszych produkcji, a Belfast „zagrał” Nikiszowiec – wyjaśnia.

Na jubileusz wybrano zatem dzieło patrona Teatru, ale zrealizowane inaczej, aktualnie, dynamicznie i multimedialnie. Bohaterowie, wcielający się w klasyczne role (pan młody, panna młoda, gospodarz, poeta, ksiądz i wszystkie pozostałe) noszą brytyjskie i irlandzkie imiona. Autorem przekładu dramatu Wyspiańskiego na język angielski jest Noel Clark, bowiem spektakl jest dwujęzyczny („Wesele” – „The Wedding”), z wyświetlanymi napisami. Stylizowana scenografia i kostiumy są dziełem Anny Marii Kaczmarskiej.

Wśród kilkudziesięcioosobowej, znakomitej obsady są aktorzy doskonale znani z kreacji na zagłębiowskich scenach. Barbara Lubos wielokrotnie była oklaskiwana i nagradzana w Teatrze Zagłębia, gdzie dwukrotnie została laureatką Złotej Maski. Artur Święs za rolę Józia w „Ferdydurke” wg Gombrowicza na tej sosnowieckiej scenie otrzymał Nagrodę im. Leny Starke, a Adam Kopciuszewski to poprzedni wieloletni, zasłużony dyrektor i aktor Teatru Zagłębia. Mateusz Znaniecki i Michał Piotrowski współpracują z będzińskim Teatrem Dzieci Zagłębia, zaś Antoni Gryzik jest wykładowcą w Wyższej Szkole Humanitas. Natomiast choreograf „Wesela” i wielu przedstawień w kraju, Jakub Lewandowski opracował choreografię także do „Eugeniusza Bodo”, nostalgicznego spektaklu Teatru Zagłębia.

Teresa Stokłosa